Uit de praktijk

Door hitte bevangen

A., een man van eind dertig, komt bij me in de praktijk om aan zijn klacht te werken. Die klacht bestaat er uit, dat hij heel slecht warmte verdraagt. De laatste jaren is dit erger geworden: zodra het kwik boven de 22 graden stijgt, heeft hij hier last van. Het belemmert hem o.a. in het op vakantie gaan met vrienden, omdat deze graag in de zomervakantie naar een warm land willen reizen. A. lijdt eveneens aan stressklachten en rosacia.

sand-181273_960_720Omdat A. moeite heeft zich te verbinden met zijn gevoel en zijn lichaam, werken we de eerste sessies met name aan lichaams- en gevoelsbewustzijn en ontspanning. Na de eerste sessies valt het A. reeds op dat hij minder last heeft van rosacia en van warmte in het algemeen. Ook vindt hij het opvallend, dat hij in de afgelopen twee weken geen hooikoorts heeft gekregen, terwijl het gezien de waarschuwingen in de media nu toch zeker wel prijs voor hem had moeten zijn. De kans bestaat, dat hij door ruimte en openheid te scheppen voor het werken aan zijn klacht, reeds lucht heeft geschept voor zijn klachten. Klachten hebben vaak een signaalfunctie, ze zijn onze boodschappers. Wanneer ze het ‘gevoel’ krijgen dat ze gehoord gaan worden, dan kloppen ze dikwijls minder urgent aan onze poorten.

Tijdens de daaropvolgende sessie geeft A.’s onderbewuste (via de ideomotorische vragen van LeCron) dan eindelijk aan dat het klaar is te communiceren over de oorzaak van de klacht (de eerste sessies was dat nog niet het geval). A. reist terug naar het ontstaan van zijn probleem om warmte te verdragen en komt in een eerdere incarnatie terecht waarin hij zojuist een ongeluk heeft gehad in de woestijn. Het is oorlog en hij is verdwaald geraakt van zijn medesoldaten. Al dagen achtereen sjokt hij voort, zonder proviand en vooral zonder water. Hij kan niet meer, maar hij moet. Het is warm, de zon schijnt fel op zijn gezicht. Uitgeput gaat hij liggen om te slapen. Hij heeft echter niet door dat hij inmiddels is overleden en voorafgaand vermoedelijk in een delirium is geraakt. Na enige tijd lukt het om dit vorige leven ‘los te koppelen’, afscheid te nemen van dit leven en energie te scheiden. Terug uit hypnose voelt A. zich behoorlijk opgelucht. De weken na deze sessie verneem ik van hem dat hij die weken zonder noemenswaardige klachten heeft doorgebracht.

De twee paradoxen

sparkles

Een cliënte van 35 wenst contact te maken met haar gids(en) en haar hoger zelf. Ze wil graag weten waarom ze hier is en waarom ze het zo moeilijk heeft. F. ervaart veel problemen om overeind te blijven in het dagelijks leven met al zijn hectiek en eisen. Waarom is dat toch? En wat voor adviezen heeft haar hoger zelf voor haar?

In goed overleg werken we de tijdens de eerste sessies vooral ook aan haar ik-kracht (egoversterking). Het blijkt dat het voor F. ontzettend moeilijk is om geaard te blijven, dus oefenen we dit in. Ook krijgt ze regelmatig huiswerkopdrachten mee om dit aarden er goed in te slijten. Onderweg vindt ze veel van haar zelfvertrouwen, kracht en speelsheid terug. Ze ontdekt –dit heeft ze in feite ook altijd vermoed- dat ze een speciale connectie met dolfijnen heeft. In haar jeugd tekende ze deze dieren vaak, en nu duiken ze regelmatig in haar sessies op om haar te helpen haar vreugde te hervinden en haar levenslessen te aanvaarden. Wanneer ze, na een paar aansterkende sessies, klaar is om contact te leggen met haar gids(en) en/of hoger zelf, stromen de tranen over haar wangen. Ze bevindt zichzelf in een koepel vol licht. Wanneer ze zich hierover verwondert, wordt haar duidelijk gemaakt dat dit haar eigen licht is. Ze ontvangt 2 belangrijke boodschappen, die ze vanaf dat moment ook wel de ‘2 paradoxen’ gaat noemen. Het blijkt dat deze schijnbare tegenstelling op haar hele leven van toepassing is, dat niets is wat het lijkt en dat haar leven in de ogen van anderen dan wel moeilijk mag lijken, maar dat daaronder juist veel wijsheid vanuit de ziel schuilt. De 2 boodschappen die ze ontvangt, zijn:

  • Alles wat ik meemaak en wat mij naar beneden haalt, is bedoeld om mij in mijn eigen kracht naar boven te laten gaan. Hoe meer mensen/gebeurtenissen mij omlaaghalen, hoe meer ik juist naar boven moet zien te gaan.
  • Ik krijg heel veel hulp. Maar hoe meer hulp ik krijg, hoe meer ik (het) in mijn eentje moet redden.

F.is dankbaar voor deze boodschappen die ze heel goed weet te duiden. In de sessies die daarna volgen, werken we aan het opruimen van blokkades en belastingen uit eerdere incarnaties en het liefdevol naar het licht sturen van een entiteit, die niet bij haar hoort maar is aangehaakt in een moeilijke tijd van haar leven. Ook helen we een traumatisch leven in het oude Egypte, waar een ‘wrokkig’ persoon haar zelfs na haar dood niet heeft willen loslaten.

Woede toelaten/de erkenning van onze schaduw

(Eva-Lilith; Inanna-Ereshkigal; Isis-Nephtys; Shakti-Kali)

Wat ik iedere keer weer zie gebeuren in mijn praktijk, is dat vrouwen die contact maken met hun boosheid en woede uiteindelijk veel stralender in het leven staan. Ze durven meer liefde toe te laten en voelen veel meer compassie met zichzelf en met anderen, en passie voor het leven. Dat is helemaal niet gek, want woede maakt deel uit van onze levenskracht. Maar juist deze energie is bij veel vrouwen geblokkeerd; woede en boosheid zijn hun ‘schaduwdelen’ geworden.

Wat is een schaduwdeel? We hebben allemaal een schaduw in ons. Ons schaduwdeel is dat deel in ons dat we niet makkelijk aan anderen durven te laten zien, en dat daarom ondergronds is gegaan. Als klein kind hebben we geleerd welk gedrag we wél en welk gedrag we beter niet konden vertonen om de liefde en goedkeuring van onze ouders en andere belangrijke mensen te krijgen. Wanneer je als kind vooral of alleen maar aandacht kreeg door je lief en gehoorzaam op te stellen (te ‘pleasen’), is er een grote kans dat dit je ‘overlevingsmechanisme’  is geworden. Zeker wanneer assertiviteit en boosheid werden afgekeurd. Andersom, wanneer je aan je lot werd overgelaten en je juist leerde op een negatieve manier de aandacht te trekken (negatieve aandacht is immers vaak beter dan helemaal geen aandacht), zal dit mogelijk een makkelijke rol of overlevingsstrategie voor je zijn geworden. In dat geval is wellicht het verdrietige of voelende deel in jou naar de achtergrond verbannen, omdat niemand daar op zat te wachten.

rose-266785_960_720Veel vrouwen hebben als kind vooral geleerd lief en gehoorzaam te zijn om zo de waardering van hun omgeving te ontvangen. Gewend dat zij zijn om op de behoeften van de ander te anticiperen, is het voor hen vaak een uitdaging te voelen waar ze diep van binnen nu eigenlijk zelf behoefte aan hebben. Laat staan dat zij hun boosheid en woede durven toe te laten over het gegeven dat zij vroeger nooit helemaal konden en mochten zijn zoals ze werkelijk waren. Het verdrietige kind in henzelf toelaten, dat lukt vaak nog wel, maar die boosheid zit ver weggestopt. Boosheid en woede zijn beangstigend, je kunt er immers op afgekeurd worden (zo had je dat vroeger geleerd). Sterker nog: boosheid en woede die onderdrukt worden, worden zelfs nog veel groter (grote tijgers of draken in je onderwereld); dan is het dus helemaal zaak om de deksel  van deze ‘beerput’ goed dicht te houden. Veel vrouwen voelen dit onbewust aan (“als ik echt boos word, ben ik bang dat ik me helemaal laat gaan! En dat ik mijn kinderen of mijn geliefden wat aan ga doen!”).  Wanneer  deze vrouwen vervolgens hun toevlucht zoeken in spirituele praktijken, die alleen de nadruk leggen op onze lichte, engelachtige of onaardse kant, wordt de schaduw dikwijls alleen maar verder verbannen en soms zo groot dat …. zij ons vanzelf komt inhalen.

Want wat is nu eigenlijk boosheid, woede? Boosheid en woede maken deel uit van onze levensenergie en levenskracht. Het is ons innerlijk vuur waarmee we het kaf van het koren scheiden, en illusies doorzien en verbranden. Het is snijdend als een zwaard opdat wij onze grenzen leren bewaken en een eind maken aan huichelarij en bedrog – hetzij van mensen om ons heen, hetzij van ons eigen ego dat zichzelf wel eens te lang in een slachtofferrol kan blijven koesteren. Boosheid en woede zorgen ervoor dat we voor onze behoeften opkomen en ons leven weer in eigen hand nemen. We ‘verbranden’ wat we niet nodig hebben en nemen op wat ons juist wel van binnen voedt.

Dit begint al in onze buik, in ons eerste en tweede chakra. In ons eerste chakra draait het om ons ‘geworteld in het leven zijn’ en onze overleving; in het tweede –sacrale chakra- vindt onze spijsvertering plaats, hier bevindt zich onze grote verwerkings- en verbrandingscentrale waar voedsel wordt omgezet in energie voor ons lichaam. Hier wordt het kaf van het koren gescheiden, het grove verteerd en omgezet in voor het lichaam bruikbare stoffen. Hier bevinden zich ook onze lever en onze galblaas, organen die van oudsher (o.a. in de TCM – ‘Traditional Chinese Medicine’) met boosheid in verband worden gebracht (‘iets op je lever hebben- je gal spuwen over iets’).

De holistische zienswijze op gezondheid gaat ervan uit, dat processen die zich in de buitenwereld afspelen overeenkomen met processen in onze binnenwereld- op het vlak van voeding, lichaam en emoties. Wanneer we steeds maar alles moeten ‘pikken’ van onze omgeving, kan onze lever onder druk komen te staan, we kunnen deze ook zelf vergiftigen door verkeerde voeding en negativiteit (hetzij van de buitenwereld, hetzij door onze onderdrukte emoties) hier vast te houden. Vaak gaat het een met het ander samen, het is ‘zo binnen, zo buiten’. Met andere woorden: er ontstaat een blokkade, de levensenergie stroomt niet meer, er blijft energie vastzitten. Veel vrouwen merken dit aan hun buikgebied: problemen met de spijsvertering, met hun cyclus (PMS) of problemen met hun seksualiteit (onze seksualiteit gaat immers over nemen en geven – ontvangen en toelaten/binnenlaten- en overgave).

Wanneer vrouwen erin slagen hun oorspronkelijke boosheid en woede weer toe te laten –te deblokkeren- gaat ook de levensenergie in hun lichaam weer stromen. De andere kant van woede is compassie, liefde –liefde voor onszelf en voor de ander. Wanneer we deze ‘Life Force’ weer vrij laten stromen, gaan we ook intenser voelen en meevoelen, en komt voor een aantal vrouwen ook de seksuele energie weer op gang. Dit is een proces dat ik reeds meerdere malen heb mogen meemaken in mijn praktijk. Een bijzonder mooi proces. En vooral zo heel erg vrouwelijk, want boosheid/grenzen aan durven geven en liefde/beminnen zijn twee kanten van dezelfde medaille. We zien het in de dierenwereld, waar vrouwtjesdieren goed van zich af weten te bijten en hun kroost fel verdedigen tegen inmenging. We zien het in onze eigen collectieve onderbewuste, waar zoveel archetypische voorbeeldvrouwen en godinnen hun eigen schaduwzijde erkennen:  Inanna daalt af naar de onderwereld om haar tweelingzus Ereshkigal te ontmoeten; Ereshkigal is boos en verbitterd omdat niemand naar haar verhaal wil luisteren. Wanneer ze haar verhaal kan vertellen, kalmeert en vertedert ze. Isis ontmoet eveneens haar zus Nephtys die godin is van de onderwereld- de twee horen bij elkaar. Shakti en de ‘toornige’ Kali zijn ook met elkaar verbonden, net als Eva en Lilith: Lilith pikte het niet dat zij bij de seks met Adam onder moest liggen (ondergeschikte positie innemen) en vluchtte woedend en krijsend de woestijn in.  Daarna pas verscheen Eva ten tonele.

Eva en Lilith –die bij onze judeo-christelijke cultuur behoren- hebben elkaar nog lang niet in iedere vrouw omarmd. Het zou goed zijn voor het heelwordingsproces van veel vrouwen (én mannen) om Liliths energie weer toe te laten. Bij Lilith hoort levenskracht, je grenzen durven aangeven, je sensualiteit omarmen en je seksuele remmingen loslaten. We kunnen ons pas volledig overgeven (aan de liefde, aan seks) als we onszelf en de ander volledig vertrouwen – en daarbij is het zaak dat we onze grenzen –en dus ook ons lichaam- goed blijven aanvoelen.

De wijsheid van dolfijnen

Een vrouw van 58 jaar wenst aan haar zelfvertrouwen te werken. Zij voelt zich vaak de mindere bij anderen, die meer weten dan zij. Vooral als zij zich tussen slimme, ‘gestudeerde’ mensen bevindt, zoals op haar werk. Ook is ze opgegroeid in een gezin met alleen maar broers, en leek het haar als enige niet aan te zijn komen waaien. Ze twijfelt hierdoor veel aan zichzelf, ook omdat ze als meisje vaak te horen heeft gekregen dat zij het niet goed deed.

Tijdens de sessies ervaart ze gaandeweg steeds meer, dat haar slimheid, intelligentie en wijsheid zich in haar vrouwelijkheid en haar vrouwelijke lichaam bevinden. Haar baarmoeder heeft een eigen wijsheid, die haar helpt zichzelf te helen en spiritueel te groeien. Ook ervaart ze, dat vooral ook haar hart een diep innerlijk Weten ontsluit voor haar. In haar hart ontmoet ze speelse en zorgeloze dolfijnen. Dolfijnenenergie doet haar goed en al spelende met hen, bieden zij haar eveneens hun wijsheid aan. Zij mag erop vertrouwen dat zij heel wijs is en de kennis van het kosmisch verbonden en Één zijn begrijpt. Liefde is de Grote Weg. Tijdens de sessie ervaart ze, hoe zij mensen de weg kan wijzen via haar hart, als ze daar regelmatig aanwezig wil zijn. De dolfijnen zullen haar hierbij helpen.